สภาพชุมชนรอบบริเวณโรงเเรียนมีลักษณะเป็นชุมชนกึ่งเมือง ประชากรในชุมชนร้อยละ 60 เป็นคนในพื้นที่ที่อยู่มาดั้งเดิม สภาพความเป็นอยู่เป็นแบบคนในชนบท ร้อยละ 30 เป็นผู้ที่อพยพมาอยู่ในบ้านเช่าและการเคหะ ตลอดจนหมู่บ้านจัดสรร อีกร้อยละ 10 เป็นผู้ที่มีการอพยพเคลื่อนย้ายในการทำมาหากิน เช่น คนงานก่อสร้าง ขับรถรับจ้าง จากการสำรวจแหล่งเรียนรู้และภูมิปัญญาของชุมชน พบว่า ชุมชนมีแหล่งการเรียนรู้ต่างๆ ดังนี้ 1. มีภูมิปัญญาท้องถิ่นที่มีความสามารถพิเศษด้านดนตรี-นาฏศิลป์ 2. มีภูมิปัญญาท้องถิ่นในชุมชนที่มีความรู้ความสามารถในการทำผ้ามัดย้อมโรงเรียนเห็นความสำคัญด้านการต่อยอดเพื่อประกอบอาชีพจึงได้เชิญเป็นวิทยากรบูรณาการความรู้ทั้ง ๘ กลุ่มสาระ ตั้งแต่ระดับชั้นปฐมวัย-ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖ เพื่อให้ผู้เรียนมีความรู้ในการประกอบอาชีพที่ทำให้เกิดความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ และเพื่อให้ผู้เรียนสามารถสร้างอาชีพและรายได้ให้กับตนเองและครอบครัว 3. มีผู้เชี่ยวชาญในอาชีพหรืองานต่าง ๆ ที่สามารถถ่ายทอดให้แก่ผู้อื่นได้ เช่น งานเย็บปักถักร้อย ผู้ประกอบอาหาร 4. มีสถานที่ที่เป็นแหล่งการเรียนรู้ ได้แก่ วัดพรพระร่วงประสิทธิ์ วัดศิริพงษ์ธรรมนิมิต วัดโคกจ้าหล่า และสถานประกอบการ เช่น บริษัท, โรงงาน, สวนเกษตร 5. มีขนบธรรมเนียมประเพณี และวัฒนธรรมในชุมชน

ผู้ปกครองส่วนใหญ่จบการศึกษาระดับประถมศึกษา – มัธยมศึกษาตอนต้น อาชีพของคนในชุมชน ดั้งเดิมจะประกอบอาชีพ เกษตรกรรม ได้แก่ การทำนา การประมง และการเลี้ยงสัตว์ ต่อมาเมื่อการอพยพของคนเข้ามาอยู่ในชมชนมากขึ้น และ มีหมู่บ้านจัดสรรเพิ่มมากขึ้น ทำให้เกิดอาชีพหลากหลายมากขึ้น เช่น ค้าขาย รับจ้าง รับราชการ อาชีพเกษตรกรรมจึงลดน้อยลง ส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธ ฐานะทางเศรษฐกิจ/รายได้โดยเฉลี่ยต่อครอบครัวต่อปี ๗๒,๐๐๐ บาท จำนวนคนเฉลี่ยต่อครอบครัว ๓ – ๕ คน

ประชาชนส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธ